Λούπινα

Η ονομασία του προέρχεται από τη λατινική λέξη lupus (λύκος). Το λούπινο ανήκει στη ευρύτερη οικογένεια των ψυχανθών, φυτρώνει σε λιβάδια, σε πλαγιές λόφων με αμμώδες και όξινο χώμα. Ανθίζει από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο. Έχει όμορφα μπλε λουλουδάκια που ξεπροβάλλουν μέσα από την ανοιξιάτικη βλάστηση.
Οι καρποί του φυτού είναι στρογγυλοί και πλατείς. Τα καλλιεργήσιμα λούπινα είναι πικρά.

Αναφορές για τα λούπινα βρίσκουμε στον Θεόφραστο και στον Διοσκουρίδη, ο οποίος ονόμαζε το φυτό θέρμος ο ήμερος και χώριζε το φυτό σε γλυκό και πικρό. Οι καρποί του λούπινου σύμφωνα με τον Λουκιανό, ήταν απαραίτητο μέρος των δείπνων της Εκάτης, της θεάς «των νυκτίων φαντασμάτων» και η τροφή των επισκεπτών του Νεκρομαντείου του Αχέροντα, σαν προετοιμασία για την επικοινωνία τους με τους νεκρούς. Οι επισκέπτες του Νεκρομαντείου του Αχέροντα, οι οποίοι πίστευαν ότι εκεί βρίσκονταν η είσοδος του Άδη και επιθυμούσαν να επικοινωνήσουν με τις ψυχές των αγαπημένων του προσώπων που είχαν πεθάνει, έτρωγαν προηγουμένως λούπινα, τα οποία μετά από μεγάλη κατανάλωση προκαλούν παραισθήσεις και έτσι προετοιμάζονταν καταλλήλως, για να μπορέσουν να επικοινωνήσουν με τον κόσμο των Νεκρών. Επίσης τα λούπινα ήταν και η τροφή των Κυνικών Φιλοσόφων που τα προσέφεραν σαν επιδόρπιο στα συμπόσια.

Τα λούπινα έχουν υψηλή θρεπτική αξία, είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, αμινοξέα, σίδηρο, αμινοξέα, κάλιο, ασβέστιο, κάλιο, βιταμίνη C και δεν περιέχουν γλουτένη. Στην αγορά τα βρίσκουμε ξερά για να τα μαγειρέψουμε εμείς αλλά και έτοιμα συσκευασμένα όπου δεν χρειάζονται καμιά προετοιμασία.