Η Κύθνος ή Θερμιά είναι νησί των Κυκλάδων ανάμεσα στην Κέα και τη Σέριφο.

Το όνομα Θερμιά οφείλεται στην ύπαρξη των θερμών πηγών που βρίσκονται στον όρμο των Λουτρών. Οι πρώτοι κάτοικοι της Κύθνου ήταν οι αρχαίοι Δρύοπες που βασιλιάς τους ο Κύθνος, από τον οποίο πήρε το όνομα του το νησί. Επίσης η Κύθνος ήταν γνωστή και με το όνομα Δρυοπίς ή Οφιούσα από τα πολλά φίδια που είχε στα πετρώδη εδάφη του.

Η γη της Κύθνου,  προσφέρει  όμορφη φύση, θάλασσα, τοπία αλλά προσφέρει και μοναδικές  γευστικές εμπειρίες. Τα ντόπια προϊόντα του νησιού είναι γνωστά για την ποιότητα τους και τη γεύση τους και δεν θα πρέπει να παραλείψετε να τα δοκιμάσετε.

Επισκεφτείτε την είτε για μια μικρή απόδραση ή για πολυήμερες διακοπές. Οι αμέτρητες παραλίες, η θάλασσα, τα τοπία, οι ιαματικές πηγές και τα λουτρά θα σας αφήσουν με τις πιο όμορφες αναμνήσεις για πολλά χρόνια

Τα γλυκά της Κύθνου

Οι κάτοικοι της Κύθνου αγαπούν τα κυδώνια και για αυτό καλλιεργήθηκαν οι κυδωνιές στο νησί ειδικά στην περιοχή της Δρυοπίδας. Γεύονται τα κυδώνια μαγειρεμένα στο φούρνο, αλλά και ψητά στα κάρβουνα, πασπαλισμένα με ζάχαρη και κανέλα.

Το παστοκύδωνο (το κυδωνόπαστο σε άλλες περιοχές) το φτιάχνουν οι νοικοκυρές,  όπως και γλυκό του κουταλιού κυδώνι με ζάχαρη, αλλά και με πετιμέζι.

Τα φλούδια από τα κυδώνια δεν τα πετούν, αλλά μαζί με τα κουκούτσια φτιάχνουν τον μπελτέ (πελτές σε άλλες περιοχές), που το αρωματίζουν με αρμπαρόριζα.

Το παστέλι όπως και στα άλλα νησιά των Κυκλάδων είναι ένα παραδοσιακό γλυκό του γάμου, που σερβίρετε τυλιγμένο σε λεμονόφυλλα. Στη Χώρα του νησιού το ραντίζουν με ούζο και στην Δρυοπίδα με ντόπιο κόκκινο κρασί.

Άλλα γλυκά που μπορούμε να γευτούμε στο νησί, είναι η μουσταλευριά, οι τηγανίτες, το γλυκό κουταλιού σταφύλι, λουκουμάδες, ξεροτήγανα ή δίπλες, μελομακάρονα, κουραμπιέδες, σκαλτσούνια, κουλουράκια κανέλας, αμυγδαλωτά.

Κρέατα και αλλαντικά

Τα χοιροσφάγια, ένα ελληνικό έθιμο που χάνεται στα βάθη των χρόνων στις Κυκλάδες άρχιζαν το φθινόπωρο και έφταναν μέχρι τα Χριστούγεννα. Κάθε σπίτι τάιζε ένα χοίρο και το έσφαζε σε μια γιορτή που συμμετείχε όλο το χωριό με γλέντι και μαγειρέματα.

Στην Κύθνο το φιλέτο του χοίρου λέγεται ψάρι, είναι το πιο νόστιμο κομμάτι και το καταναλώνετε μαγειρεμένο, ψητό ή τηγανιτό με φρέσκια ντομάτα. 

Η γλίνα είναι το λίπος από την κοιλιά και άλλα λιπαρά μέρη του χοίρου, κόβετε σε κομμάτια, βράζει και τοποθετείται σε πήλινα δοχεία. Τα μικρά κομμάτια του κρέατος που μένουν μετά το λιώσιμο της γλίνας είναι οι τσιγαρίδες ή τσίαρα. Τα σύγλινα είναι παστό αλλαντικό που προέρχεται από λωρίδες χοιρινού κρέατος που βράζουν στο λίπος τους με κανέλα και μπαχάρι και αποθηκεύονται σε πήλινα σκεύη. Η λούτζα είναι αλλαντικό που προέρχεται από χοιρινό κρέας που παστώνεται με χοντρό αλάτι και αποθηκεύεται σε πήλινα πιθάρια. Τρώγετε ωμή, σε σαλάτες, και σάντουιτς, μπαίνει σε ομελέτες και μακαρονάδες. Όταν πρόκειται να μαγειρευτεί πρώτα ξαρμυρίζετε. 

Η τσιλαδιά ή πηχτή γίνεται από το κεφάλι του χοίρου που βράζει με ξύδι, σκόρδο και αλάτι και μας δίνει το νόστιμο ζελέ του. Οι ματιές είναι τα έντερα που γίνονται γεμιστά με ρύζι και σταφίδες, και παστώνονται. Τα λουκάνικα ή λουκάνικα στεγνώνουν στον ήλιο καρυκευμένα με κανέλα, γαρίφαλο, μοσχοκάρυδο, θυμάρι.