Στην Τζια υπάρχουν πολλές δεκάδες βοτάνων που κάνουν το νησί να ξεχωρίζει για την χλωρίδα του. Το φασκόμηλο, το θρούμπι, η ρίγανη, το θυμάρι, το δενδρολίβανο, είναι μερικά από τα πιο δημοφιλή αρωματικά φυτά της. Επίσης στο νησί συναντούμε και μια πληθώρα άγριων χόρτων που αποτελούν βασικό στοιχείο της διατροφής των κατοίκων της κατά την διάρκεια του χειμώνα.
Οι καυκαλήθρες ( tordylium apulum) είναι ένα από τα πιο αρωματικά φυτά της ελληνικής φύσης, αναφορές δε για αυτό βρίσκουμε στην αρχαία ελληνική γραμματεία από τον Θεόφραστο, τον Διοσκουρίδη και μάλιστα το συναντάμε με το ίδιο όνομα «καυκαλίς».
Οι ζοχοί (sonchus oleraceus) είναι φαρμακευτικό αλλά και βρώσιμο φυτό, που τρώγεται στην Ελλάδα από τα αρχαία χρόνια. Τρώγεται σαν σαλάτα με ελαιόλαδο και λεμόνι. Πολλοί αφού βράσουν τους ζοχούς πίνουν το ζωμό με λεμόνι. Μαζί με άλλα φυτά μπαίνουν σαν γέμιση σε χορτόπιτες.
Ο Αντιφάνης ο κωμικός της αρχαιότητας γράφει
«το δείπνο μας είναι μια κριθαρένια πίτα, κάποιος βολβός κι ένα νόστιμο πιάτο με ζοχούς ή μανιτάρια».
Οι γαλατσίδες ( reichardia picroides ) τρώγονται μαγειρεμένες αλλά και ωμές. Έχουν μια ελαφρά γλυκύτητα και είναι νόστιμες. Μαγειρεύονται με άλλα χόρτα, τρώγονται σκέτες αλλά και συνοδεύουν πιάτα με κρέας.
Τα αλιβάρβαρα ή ασκόλυμπροι ( centaurea raphanina subsp mixta ) είναι ένα πολυετές φυτό, η ρίζα του οποίο γευστικά θυμίζει ρεπάνι. Τα φύλλα του τρώγονται σαν σαλάτα. Το νερό στο οποίο βράζουν οι ασκόλυμπροι πίνεται από πολλούς σαν αφέψημα. Το φυτό είναι γνωστό σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου από την αρχαιότητα. Ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση για το φυτό αυτό, θεωρούσαν ότι πολύ νόστιμο αλλά και ότι είχε και ευεργετικές ιδιότητες για την υγεία.
Τα λαγόχορτα (tragopogon porrifolius) έχουν φύλλα και βλαστούς που τρώγονται ωμά ή βρασμένα σαν σαλάτα αλλά μπαίνουν και σαν γέμιση σε χορτόπιτες.
Επίσης στην Τζια βρίσκουμε σε αφθονία κάππαρη και κρίταμα.
Greek 
English 
German